بروکلین بی‌مادر (Motherless Brooklyn) فیلم سینمایی در ژانر درام و جنایی محصول سال ۲۰۱۹ به کارگردانی ادوارد نورتون می باشد. دومین فیلم ادوارد نورتون به نام بروکلین بی مادر، در ژانر درام و جنایی و محصول سال ۲۰۱۹ است. او در این اثر، به ایفای نقش نیز می‌پردازد. این فیلم بر پایه‌ی رمان جاناتان لتم که در سال ۱۹۹۹ نوشته شده، ساخته شده است.
داستان و روایت کلی بدین صورت است که : در دهه ۱۹۵۰ و شهر نیویورک اتفاق می‌افتد. این اثر داستان شخصیتی به نام لیونل اسروگ (با بازی ادوارد نورتون) را دنبال می‌کند؛ یک کاراگاه خصوصی تنها که با سندروم توره هم دست و پنجه نرم می‌کند. او در این داستان، مشغول بررسی پرونده قتل مربی و تنها دوست خود یعنی فرانک مینا (با بازی بروس ویلیس) است و قصد دارد آن را حل کند. لیونل یک سری سرنخ‌هایی را به دست آورده که همین موتور ذهن وسواسش را روشن می‌کند. لیونل در طی این مدت رازهای بسیار مهمی را کشف می‌کند که همین راز‌ها سرنوشت کل شهر را در تعادل نگه داشته است. لیونل به واسطه همین پرونده و رازهای درون آن، از کلوب‌های جاز درون هارلم به محله‌های کثیف و افتضاح شهر بروکلین و در نهایت هم به سالن‌های مخصوص افراد پرقدرت شهر نیویورک می‌رسد. او در طی این مدت با اراذل و اوباش، فساد و همچنین خطرناک‌ترین مرد شهر برخورد می‌کند؛ آن هم برای اینکه به دوستش احترام بگذارد و زنی را نجات دهد که ممکن است راه نجات خودش هم باشد.
این اثر، فیلمی است با بازی‌های عالی توسط بازیگری که می‌داند چه چیزی هنر بازیگری را عالی می‌کند.
البته باید به این نکته اشاره کنم که فیلمهای سبک نوآر در مجموع خیلی مناسب افراد کم سن و سال نیست و « بروکلین بی مادر » هم از این قاعده مستثنی نیست.
بروکلین بی‌مادر، بازیگران بزرگ , حرفه ای , بااستعداد و محبوبی مانند ادوارد نورتون در نقش لیونل اسروگ، بروس ویلیس در نقش فرانک مینا، گوگو امبتا-را در نقش لارا رز، الک بالدوین در نقش موزز رندالف، ویلم دفو در نقش پاول رندالف، بابی کاناوال در نقش تونی ورمونت، چری جونز در نقش گبی هاروویتز، مایکل کی ویلیامز در نقش مرد شیپور زن، لزلی من در نقش جولیا مینا، ایتن ساپلی در نقش گیلبرت کانی و دالاس رابرتز در نقش دنی فنتل و… را در خود دارد که همین بازی های خوب یکی از نقاط قوت فیلم بحساب می آید.
ادوارد نورتون را با آثار مشهوری همچون « تاریخ مجهول آمریکا » و « باشگاه مشت زنی » به خاطر می آوریم که بازیگر نقش اصلی فیلم است. بروس ویلیس « جان سخت »، ویلیام دافو «مرد عنکبوتی یا فانوس دریایی » و …
اما باید بگویم به نظرم بهترین بازیگر این فیلم خودِ ادوارد نورتون است. کسی که بیش از دو دهه برای ساخت این فیلم تلاش کرد و خودش هم در نقش اصلی فیلم بازی تماشایی به نمایش گذاشته است.
موسیقی فیلم شنیدنی و قابل توجه است و طراحی صحنه « بروکلین بی مادر » نیز ستایش برانگیز است.
فیلم بروکلین بی‌مادر (Motherless Brooklyn) از آن دسته آثار پیچیده، جاه طلب، سرشار از شخصیت‌های مختلف و دارای آگاهی سیاسی است.
نورتون بجای تبعیت محض از رمان ، سعی کرده تا کاراکترها را طبق سلیقه ی خودش خلق کند و سپس آن ها به نیم قرن پیش بفرستند یعنی جایی که لیونلی که نورتون آن را خلق کرده می تواند راجع به یک شخصیت دیگر به نام «موزس رندولف» تحقیقات انجام دهد. این شخصیت در واقع نشانه ای کوچک از «رابرت موزس» سازنده ی مشهور اهل نیویورک است که برای ساختن پل ها و بزرگراه هایی که امروز به شهر خدمت رسانی می کنند ، باعث از هم پاشیدن محله های زیادی شد. موزس یک مرد دوراندیش بود اما نوع نگاه او به اقشار در اقلیت و تهی دست محل مناقشات بسیاری بود و باعث شد تا عده ای ، امکانات شهری را نشانه ای از نژادپرستی بدانند.
ارجاعات مشکلات قدیمی نیویورک به مسائل جامعه امروز آمریکا و بخصوص نیویورک، به خوبی در طول قصه بیان می شود و خبری از شعارهای کَر کننده نیست.
فسادی که در مرکز داستان «بروکلین بی مادر» قرار دارد تنها مربوط به مسائل مالی نیست. رمز و راز های مربوط به ایجاد زیرساختهای نیویورک یک قصه ی پندآموز تاریخی است که مخاطب برای درک آن نیاز به زمان دارد. این میراث تاریخی شامل داستان هایی از دستورات موزس برای کشیدن یک پل تا لانگ آیلند و پاکسازی محلات زاغه نشین و آواره کردن مردم تهیدست است. برای درک کامل این موضوعات حتی رمان لتم هم کافی نیست.
جالب است که فیلم با استقامت و درستی خود مسیری درست را پیش میگیرد.
بروکلین بی‌مادر (Motherless Brooklyn) برای ادوارد نورتون به عنوان دومین تجربه کارگردانی اثر سخت و پیچیده محسوب شد و برخی سهل انگاری ها در فیلمنامه و کارگردانی نیز این بی تجربگی را عیان می سازد. با اینحال اگر خیلی به نورتون و پروژه سنگین سینمایی اش سخت نگیریم، باید گفت که این فیلم اثری با ویژگی های سبک نوآر است که در نهایت می تواند مسیر خود را بیابد و رضایت مخاطب را جلب نماید.در طی هر سال، آثار سینمایی معدودی ساخته می‌شوند که انتخاب‌های خلاقانه بسیار پیچیده‌ای مثل فیلم بروکلین بی‌مادر (Motherless Brooklyn) از ادوارد نورتون داشته باشند.
درسته بعنوان بازیگر و کارگردان عالی بود در این فیلم ادوارد نرتن.ممنون بخاطر نکات دقیق و درست